-------------son eserisin şu qarip yüreqimin----------------------------



sessiz çıglıklar bunlar yüregimden kopan
sensiz gecelerde aglayan ve kanayan
bir aksam üstü düsürdügüm ansızın
ve çekip giden bir yalnızlık türküsü
ve hiç olmayacagını bildigim bir sen ve bir ben
yok olmaya yüz tuttugum geceler
artık avunmanın bir anlamı yok sensizliklerde
derin uçurumlara sürüklendim kalbimle
gelsen neye yarar artık gelme istemem
bu canım hüzün doldu sevgin kalmadı bende
ask acısımı daha zor yoksa yoklugun mu zor olan
bir damla gözyasım var sana sakladıgım
bir damla kan var yüregimden damlattıgım
içimdeki solan çocugu avutamazsın
artık ne fayda onu yasatamazsın
bir mazi olarak içimde hep kalacaksın
vuslatta gizlidir gözler
öldügümde belki beni anlarsın
kan damladı içime sen bile çıkaramazsın
sevdanı yüregimden öyle kolay atamazsın
bir yaprak oldum sonbaraha yüzünü dönen
ilkbaharı istemem yesiller senin olsun
benim rengim sarıdır bütün renkler senin olsun
gül en güzel çiçektir çiçeklerin içinden
gönlümdeki bütün güller al senin olsun
acımanı istemem bu garip sevdama
agladıgımı bir ben bileyim bu garip askta
gel diyemem hiçbir zaman sana
kalbimi geri ver yeter çektigim
artık üsüyor ellerim hiç olmadıgı kadar
benden çaldıgın yıllarımı geri ver bana
gönlümün gülleri boynunu büktü
bülbüller konmaz ne yapsın harabe yeri
sensizlikten arta kalan askım ne büyüktü
can çekisiyor simdi bütün günlerim
ömrümün her deminde yine seni beklerim
gel desem gelirmiydin bana
üsüyen yüregimi sararmıydın kollarınla
yaralarıma tuz basıp aglarmıydın bu aska
sen hiç bilemedin anlamadın halimi
gözlerimdeki bir bakısta bütün sevdam gizliydi
sen bakmadın istemedin ki yürekten beni
yazık geçti sensiz günlerim
özledim desem gelsen ne fayda
içimdeki kırık dökük hallerin
ve bir depremden arta kalan
son eserisin su garip yüregimin